Osoby niepełnosprawne i przykute do łóżka wymagają specjalnej pielęgnacji skóry. Są wyjątkowo podatne na odleżyny i odparzenia. W gestii osoby opiekującej się chorym jest zadbanie o to, by rany nie powstawały, a jeśli pojawią się, musi ona się jak najszybciej zająć ich załagodzeniem i zagojeniem. Czym różnią się od siebie odleżyny i odparzenia i jak można im zapobiegać?
Odleżyny
Odleżyny powstają na skutek długotrwałego ucisku ciała. Najprościej mówiąc, powoduje on niedokrwienie komórek, które zaczynają obumierać, tworząc coraz to głębsze rany, które mogą wręcz dotrzeć do kości. Zainfekowanie kości może zakończyć się śmiercią chorego. Jak im zapobiegać? Choremu należy zmieniać pozycję co 2-3 godziny, układając go tak, by zmieniać ucisk na różne partie ciała. Miejsca najbardziej podatne na ucisk (potylica, krzyż, pośladki, łokcie, pięty) należy często masować przy pomocy oliwki, alby poprawić ich ukrwienie. Dobrze jest również zginać ręce i nogi chorego z tego samego powodu. Newralgiczne miejsca trzeba codziennie dokładnie oglądać, czy nie pojawiają się na nich zaczerwienienia i obrzęk. Jeśli na skórze zaczną pojawiać się pierwsze oznaki odleżyn, należy smarować je dedykowanymi kremami, które wspomogą gojenie się ran.
Odparzenia
Odparzenia to rany, które pojawiają się w przypadku pocierania wilgotnej(od potu, moczu) skóry o inny fałd skóry lub jakiś materiał (pościel, ubranie). Rany są bolesne, często towarzyszy im wysięk. Aby im zapobiegać należy zadbać o higienę chorego – miejsca podatne na odparzenia osuszać i posypywać talkiem. Dodatkowo powinien on mieć przewiewne, nie uciskające ubrania, a gdy panują wysokie temperatury, lekką pościel. Jeśli chodzi o leczenie tego typu ran, świetnie sprawdzi się maść na odparzenia skóry, która ochroni rany przed drobnoustrojami i zapewni jej odpowiednie warunki do gojenia się. Zarówno odleżyny jak i oparzenia są bardzo bolesne i trudne do wyleczenia. Dlatego kluczowa w ich wypadku jest profilaktyka.
